Ey mağrib sultanı Rumayl’in nazenin ve nazdar kızı..!
Ey kaderi ,kederine bürünen tevbih’ul nisa..!
Ey günahının kanına girmiş olan biçare yürek..!
Ey Yusuf’a gönlü kuyu olan , Potifar’ın lotus çiçeği,
Ey Nil’in su perisi..!
İmtihanı yüreğiyle başlamış olan ;Mısır’ın gözbebeği…
Her şey,yârin düşüne düşmenle başladı bir gece.
Yârin,Ken’an siyahı gözleri gökyüzünü bürüdü
Kalbinden düşense; alnına kader diye çizildi.
Sen ne kadar isteksen; yârin o kadar iffetti..
O gece Allah ve melekleri size şahitti.
Bir gece ki; âşık mâşukunu bildi, Allah da âşıkı bildi.
Mâşuk ki; bilinmeyi ne çok isterdi…
İşgal edişmiş yürekti ;şimdi yüreği Züleyha’nın
Aşk,elini- kolunu sallayıp girmişti içeri
Züleyha; artık aşkın ucuz bir kölesi…
İflah olmak mı; gayrı bu işin bir bilmecesi…
Gözünü açsa;Yusuf, kapasa; Yusuf…
Uyusa;Yusuf,uyansa; Yusuf…
Yese; Yusuf, doysa; Yusuf…
Sûret ayasında gördüğü her yer Yusuf…
Yusuf ki ;ne Yusuf…!
Züleyha’nın Cennet’i, Züleyha’nın mürüveti…
Ken’an’a keder,Mısır’a kader Yusuf…
Yusuf ki;aşkın başkenti
Ey aşk,ey duyguların efendisi hem de kölesi…
Ey kendisine düşülmekle iflah olunmayan,
Ey sultanı köle, köleyi sultan eyleyen,
Ey kibri yok eyleyen; silip süpüren,
Var’ı yok , yok’u var eyleyen
İki yarımı bir eyleyen.
Ey Züleyha’yı bir çift göze râm eyleyen
Nâmını dilden dile elden ele yol eyleyen…
Şimdi Züleyha için her yer Ken’an
Şimdi Züleyha için herkes Mısır ve zindan…
Ey Yusuf, ey sûret çarşısında tüm aynaları kıran,
Ey babasının gönül yâdigârı olan
Sevilmekle şereflenip,uğruna ölünmekle suçlanan..!
Onca bilinmezin içinde ; bilinene yol bulan
Ey kurt’un utancı,kuyunun sevinci olan
Köle pazarının efendisi,kölelerin şahı olan…
Züleyha ne kadar istekse; sen o kadar iffettin..!
Hikâyeni güzel kılandı işte bu derin izzetin..!